Modlitwa Św. Tomasza z Akwinu (1225-1274)

Modlitwa ta znajduje sie przy jego grobie w Tuluzie

Modlitwę poniższą nadesłał z okazji Wielkiej Nocy 1998 roku p. Witold Raczunas, który niestety nie zna jej dalszego ciągu. Jeśli ktokolwiek z czytelników tej strony mógłby ją uzupełnić, to b. prosimy o nadesłanie tekstu na adres p. Raczunasa.

Panie, Ty wiesz lepiej aniżeli ja sam, że się starzeję i pewnego dnia będę stary.    Zachowaj mnie od zgubnego nawyku mniemania, że muszę coś powiedzieć na każdy temat i przy każdej okazji. Odbierz mi chęć prostowania każdemu jego ścieżek.    Uczyń mnie poważnym, lecz nie ponurym, czynnym, lecz nie narzucającym się.    Szkoda mi nie spożytkowac wielkich zasobów mądrości, jakie posiadam, ale Ty, Panie, wiesz, że chciałbym zachować do końca paru przyjaciół.    Wyzwól mój umysł od nieskończonego brnięcia w szczegóły i daj mi skrzydeł, bym w lot przechodził do rzeczy. Zamknij mi usta w przedmiocie mych niedomagań i cierpień, w miarę jak ich przybywa, a chęć wyliczania ich staje się z upływem lat coraz słodsza.    Nie proszę o łaskę rozkoszowania się opowieściami o cudzych cierpieniach, ale daj mi cierpliwość wysłuchania ich.    Nie śmiem prosić Cię o lepszą pamięć, ale proszę Cię o wiekszą pokorę i mniej niezachwianą pewność, gdy moje wspomnienia wydają się sprzeczne z cudzymi. Użycz mi chwalebnego poczucia, że czasami mogę się mylić.    Zachowaj mnie miłym dla ludzi, choć z niektórymi z nich doprawdy trudno wytrzymać. Nie chcę być świętym, ale zgryźliwi starcy to jeden ze szczytów osiagnięć szatana.    Daj mi zdolność dostrzegania dobrych rzeczy w nieoczekiwanych miejscach i niespodziewanych zalet w ludziach. Daj mi, Panie, łaskę mówienia im o tym. [...]